Jestem mamą 16-letniej Arianki, dla której każdy dzień jest wyzwaniem. Moja córka urodziła się 5 grudnia 2007 roku. W pierwszych tygodniach jej życia nic nie zapowiadało, że nasze życie zmieni się w nieustanną walkę o jej zdrowie. Jednak z czasem okazało się, że córka zmaga się z wieloma schorzeniami, które na zawsze zmieniły nasze życie.

Pierwsze dni, pierwsze wyzwania

Już kiedy byłam w ciąży, lekarze podejrzewali, że Arianka może mieć problemy z serduszkiem. Ich obawy niestety się potwierdziły. Arianka urodziła się z wrodzoną wadą serca – stenozą płucną i ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej. To były trudne chwile. W jej małym serduszku gromadził się płyn, przez co trafiła do Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Pierwsza operacja polegała na odciągnięciu 150 ml płynu z worka osierdziowego, co było wynikiem zapalnej infekcji. Później czekała nas plastyka balonowa zastawki płucnej, która pomogła zmniejszyć zwężenie w sercu. Dziś Arianka pozostaje pod stałą opieką kardiologa, a jej serce jest stabilne, choć codziennie musimy być czujni.

Niezapowiedziane trudności

Mimo problemów z sercem, nic nie wskazywało na to, że Arianka będzie miała dodatkowe trudności. Z czasem lekarze wykryli u niej małogłowie, ślepotę spowodowaną krótkowzrocznością zwyrodniającą, a także ślepotę mózgową. Z dnia na dzień widzieliśmy, że nasza córeczka nie rozwija się tak, jak inne dzieci. Nie utrzymywała główki, nie potrafiła przewracać się na boczek – każda mała czynność, którą inne dzieci wykonują z łatwością, była dla niej wyzwaniem.

Badania potwierdziły, że Arianka cierpi na mózgowe porażenie dziecięce, a jej niepełnosprawność intelektualna jest głęboka. Nie mówi, nie chodzi, a jej wzrok pozwala dostrzegać jedynie cienie. Mimo to, każdego dnia uśmiecha się do nas, przekazując swoją miłość w sposób, który tylko ona potrafi.